Wieczór Trzech Króli (Twelfth Night or What You Will)
-
Twórcy
- Autor William Shakespeare
- Przekład Leon Ulrich
- Reżyseria Maciej Englert
- Scenografia Marcin Stajewski
- Opracowanie muzyczne i przygotowanie wokalne Irena Kluk - Drozdowska
- Asystenci reżysera Lech Kaźmierczak Ryszard Nyczka (PWST)
- Asystentka scenografa Zofia Gall
-
Obsada
- Orsyno Wojciech Wysocki
- Sebastian Artur Żmijewski Maciej Ćwik
- Antonio Marcin Troński Krzysztof Stelmaszyk
- Kapitan okrętu Ryszard Barycz
- Walentyn Stanisław Górka
- Kurio Wojciech Machnicki
- Pokaż całość obsady
-
Dodatkowe informacje
Przekład Leona Ulricha poprawiony przez Antoniego Słonimskiego. Fragmenty w przekładzie Antoniego Langego i Władysława Tarnowskiego.
-
Ilość przedstawień
208
-
Premiera
- 1991-01-24
-
Ilość przedstawień
- 208
""Wieczór Trzech Króli" udał się nad podziw. Przede wszystkim za sprawą scen komicznych, w których triumfują Wiesław Michnikowski i Krzysztof Kowalewski. Ten pierwszy niknie w pretensjonalnym kostiumie Andrzeja Chudogęby, u boku ma szablę, która zdaje się dłuższa od niego samego.[...] Towarzyszy mu zwalista postać Kowalewskiego. Jako wiecznie podchmielony Tomasz Czkawka posuwa się on chwiejnym krokiem, zamaszyście wywija fioletowym kapeluszem, gustownie komponującym się z rudą czupryną. Zabawnych figur jest całe mrowie - i Malwolio (Krzysztof Wakuliński) [...] i zażywna Maria (Marta Lipińska), i przebiegły błazen (Adam Ferency), i bezwstydnie krygujący się dworzanin (Tomasz Dutkiewicz). A to jeszcze nie wszyscy."
Wanda Zwinogrodzka
Gazeta Wyborcza, 30.I.1991 r.
"Pogoda wesołej komedii rzutowała też na nastrój intrygi miłosnej. Wiola przebrana za Cezaria, Agnieszka Suchora (uwaga: talent!) umiała temperamentem żywiołowej młodości, żarliwością uczucia nasycić najbardziej nawet skomplikowane figury retoryczne. Jej wdzięk na poły łobuzerski, kanciasty, jej naturalny urok łamiący konwencjonalną napuszoność ożywiał na scenie serca bezwolnych kochanków (Wojciech Wysocki - ironiczny Orsyno, Jolanta Piętek - zblazowana, póki jej zazdrość nie obudzi, Oliwia)."
Jacek Sieradzki
Polityka, 2.III.1991 r.
"6.II.91. Po latach znowu w teatrze. "Wieczór Trzech Króli" w Teatrze Współczesnym. Świetne przedstawienie. Wiola: debiutantka pełna uroku (Agnieszka Suchora). Tercet: Kowalewski (Sir Tobiasz Czkawka) - Chudogęba (Michnikowski) - Maria (Lipińska) umarłego by rozśmieszył. Publiczność nie posiadała się z radości. Przez chwilę zdawało mi się, że jestem na innej planecie."
Zbigniew Raszewski
Teatr nr 3, III.1994 r.
Artykuły
- 02.03.1991 | Jacek Sieradzki, Polityka,
- 01.03.1991 | Zbigniew Raszewski, Teatr,
- 16.08.1991 | Szekspir, czyli tego właśnie chcemy, Andrzej Li, Trybuna nr 163,
- 6.03.1991 | Rozkosz prawdziwa, Barbara Henkel, Kobieta i życie nr 10,
- 1.04.1991 | Wymieciona scena, Tomasz Kubikowski, Teatr nr 4,
- 30.01.1991 | Znowu się możemy śmiać, Wanda Zwinogrodzka, Gazeta Wyborcza nr 25,
