Układ tańca: Danuta Kuczyk-Szczepańska
118
"Istotnie, górnym "C" rozpoczął swoją dyrektorską kadencję na Mokotowskiej Maciej Englert. Spektakl "Pastorałki" to coś więcej niż dobre, bardzo dobre przedstawienie. To odpowiedź wyzwaniu i zarazem dementi w sprawie stanu sztuki polskiego teatru.
Jeszcze więcej: to rzemiosło nobilitowane, to kruszenie mitu o ułomności teatru dramatycznego, niezdolnego (rzekomo) wyjść poza słowo. To przykład rzetelnej, zespołowej pracy, składającej się na godny efekt.[...] Z tego przedstawienia publiczność wychodzi nagrodzona."
Krystyna Gucewicz, Express wieczorny, 11.02.1982
""Pastorałki" Schillera i Englerta wzrusza i zachwyca. Śpiewy anielic (Celińska - Kownacka - Raksa - Sołtysik - Girycz - Kotulanka )brzmią z maestrią iście niebiańską. Bawi nas Krzysztof Kowalewski w roli Heroda oraz Mieczysław Czechowicz, Wiesław Michnikowski i Henryk Borowski jako betlejemscy pasterze, roztkliwia subtelnaMaria (Maja Pakulnis) i opiekuńczy Józef (Andrzej Stockinger).
Zapisują się w pamięci kreacje: Marcina Trońskiego (Adam), Bogusława Lindy (Archanioł Michał), Grzegorza Wonsa (aż w trzech wcieleniach), Emilii Krakowskiej, Marty Lipińskiej.[...] To pierwsze i jakże udane posunięcie nowego szefa placówki na Mokotowskiej dobrze wróży dalszym losom Teatru Współczesnego."
Marzena Wiśniewska, Sztandar młodych, 26.02.1982