Irit Amiel (ur. Irena Librowicz) – poetka, prozaiczka, tłumaczka. Urodziła się w Częstochowie w 1931 roku. Wojnę przeżyła w Polsce w częstochowskim getcie i na „aryjskich papierach” w Warszawie i w okolicznych wsiach. Opuściła Polskę w 1945 roku i nielegalną drogą (przez obozy dipisów w Niemczech, we Włoszech i na Cyprze) w 1947 roku dotarła do Palestyny. Od tego czasu żyje w Izraelu. Studiowała języki, historię i literaturę. Wydała m.in. nominowane do Nagrody Nike zbiory opowiadań „Osmaleni” i „Podwójny krajobraz” oraz tomy poetyckie „Egzamin z Zagłady”, „Nie zdążyłam”, „Wdychać głęboko”.
Materiały udostępnione przez agencję ADiT.