Rok 1964
W Teatrze Współczesnym dobra zabawa. Zabawa głównie dzięki pomysłowemu opracowaniu teatralnemu. Bawi przede wszystkim jego ekscelencja lew. W świetnej masce, z długą grzywa spaceruje po scenie, podryguje, Dodajmy do tego jeszcze zabawne w rysunku wołki ciągnące klatkę lwa, starożytne wrota Rzymu z napisami niesfornych "turystów" a będziemy mieli obraz dowcipów scenografa. Reżyserskie ustawienie aktorów podtrzymuje ten nastrój kpiącego przymrużenia oka. Zofia Jasińska Więc znowu bardzo dobry spektakl u Axera. Lekki, zabawny, wesoły, a przy tym wcale niegłupi. Zasługa reżysera i teatru tym większa, że osnuty na kanwie nie najlepszej sztuki autora "Świętej Joanny".[...] Aktorzy grają lekko i z ironicznym dystansem. Podają świetnie dowcipy i paradoksy, przerzucają riposty, jak piłeczki pingpongowe, bawią się sami i bawią świetnie publiczność. A trzeba dodać, że żaden teatr w Polsce nie może pozwolić sobie dziś na tak wspaniałą obsadę. Poczynając od znakomitego Tadeusza Fijewskiego w roli Androklesa, poprzez niezrównanego Mieczysława Czechowicza, Nie jest to teatr gwiazd, lecz zespołowe przedstawienie, które nie ma słabych punktów, gdyż grają w nim tylko bardzo dobrzy i dobrzy aktorzy, pod świetna batutą świadomego swych celów reżysera. Choć więc wychodząc z teatru nie wynosimy zbyt bogatego materiału do przemyśleń i dyskusji, to jednak przeżywamy w czasie spektaklu prawdziwą przyjemność. Jest to bowiem radość dobrego teatru, dobrego dowcipu, dobrej gry, intelektualna rozrywka w najlepszym tego słowa znaczeniu. Odkurzony Shaw, podany á la Brecht, sprawdził się i zalśnił nowym blaskiem. Roman Szydłowski
Tak zagranego Mrożka jeszcze nie widziałem. Najbardziej dopracowany aktorsko teatr w Polsce miewa i w tej strefie konkurentów; ale ich zwycięża. Mrożek domaga się od reżyserów swoich sztuk precyzji i przejrzystości, ale zarazem rozwinięcia inicjatywy. Konrad Swinarski jest wierny autorowi, który ma Jaszcz W Teatrze Współczesnym na "Czarownej nocy" ustawiczny śmiech widowni. Przednia zabawa.. Przedmiotem zabawy jest człowiek obnażony ze swych tajnych myśli i pragnień, przeważnie niezbyt pięknych.(...) Henryk Borowski i Mieczystaw Pawlikowski okazali się znakomitymi wykonawcami dwóch panów na delegacji. Równie wyborną grę zobaczyliśmy w "Zabawie" (Wiesław Michnikowski, Mieczysław Czechowicz, Tadeusz Surowa).
Tygodnik Powszechny, Kraków 10.V.1964 r.
Ta "Hipnoza" przynosi widzom cały szereg nieoczekiwanych, a świeżych i przyjemnych wrażeń. Najpierw ramy zewnętrzne: spektakl Teatru Współczesnego poza Dalej - wykonawcy. Zetknięcie ze sobą w ramach dwuosobowej komedii indywidualności aktorskich tak odrębnych, jak Mrozowska i Rudzki - i to ze znakomitym rezultatem! l.j., |
swą własną, dobrze przemyślaną i przewidzianą wizję teatralną, a zarazem subtelnie rozwija i cyzeluje każdą sytuację...
